Σήμερα είχα όρεξη για τραπεζαρίες. Ίσως επειδή τα προηγούμενα δύο post ήταν για κομψές, όμορφες, σχεδιαστικά πρωτοποριακές καρέκλες, αυτές της ιταλικής Gaber.
Οπότε, αυτοματικά ποια θα μπορούσε να είναι η συνέχεια; Να ψάξω και να βρω εικόνες από πανέμορφα σπίτια και τις τραπεζαρίες τους. Σε διαφορετικά στυλ, όπως πάντα. Ας χορτάσουμε εικόνες λοιπόν, από ονειρεμένα σπίτια και καταπληκτικά διακοσμημένους χώρους. Κι επειδή έχω πολύ υλικό, το ποστ το έχω χωρίσει σε 2 μέρη.

Και ξεκινάμε με μια τραπεζαρία στην οποία, εκτός από το τεραστίων διαστάσεων φωτιστικό που κυριαρχεί, συνταιριάζονται επίσης εξαιρετικά ένα λευκό λακαριστό τραπέζι με υπέροχα πόδια, οι καρέκλες-προσωπικό μου φετίχ (αν δεν το ξέρατε ήδη) και τα ράφια στον τοίχο. Το λευκό τραπέζι έρχεται σε αντίθεση με τα πολύ σκούρα ξύλινα ράφια, τα οποία στη σειρά τους έρχονται σε αντίθεση με τον λευκό τοίχο. Η δε καρέκλα είναι σε γήινους τόνους για να ταιριάζει με το ξύλινο πάτωμα. Κι έτσι όπως βλέπεις δένουν όλα. Η καρέκλα φυσικά δεν είναι άλλη από το αριστούργημα των Eames που 60 χρόνια μετά ούτε οι διακοσμητές, ούτε οι φωτογράφοι, ούτε οι σχεδιαστές επίπλων μπορούν να ξεπεράσουν. Εγώ στην δίνω από την Gaber, δεν είναι άλλη από την Harmony, υπάρχει σε πολλά σχέδια και χρώματα, όπως θα δεις από κάτω και είναι χάρμα οφθαλμών.

Εκτός από χάρμα οφθαλμών ταιριάζει με όλα τα τραπέζια και όλους τους χώρους. Δεν έχεις ιδέα πόσες φορές πέφτω πάνω της ή πάνω σε παρόμοια όταν ψάχνω στο ίντερνετ για όμορφες εικόνες και θέματα για ποστ και με πόση δυσκολία συγκρατούμαι για να μην ανεβάζω συνέχεια τα ίδια και τα ίδια. Την ίδια φιλοσοφία που οδήγησε σε τέτοια διαχρονικά κομμάτια ακολουθεί και η Gaber. Για την ακρίβεια την έχει ρουφήξει, την έχει κάνει σημαία της και με αυτήν δημιουργεί νέα αντικείμενα (κυρίως καρέκλες και τραπέζια, αυτά είναι τα δύο είδη που έχουν μείνει πιο διαχρονικά από εκείνη την εμνευσμένη εποχή όπου μερικοί οραματιστές αρχιτέκτονες έβαλαν κάτω την φαντασία τους και τις επιστημονικές τους γνώσεις και τις μετέφεραν σε καθημερινά αντικείμενα αλλάζοντας το πως σχεδιάζονται τα έπιπλα). Έπιπλα τζακ-ποτ τα αποκαλώ εγώ, τα παίρνεις, μπορεί να αλλάξεις ότι άλλο υπάρχει τριγύρω τους αλλά αυτά θα τα κρατήσεις μια ζωή, ταιριάζουν με τα πάντα, δε φθείρονται και δείχνουν πάντα φρέσκα και μοντέρνα.

Μια τραπεζαρία σε φωτεινό country style. Μασίφ ξύλο είναι το υλικό. Εδώ σου δείχνω πως να την υλοποιήσεις. Πρόσεξε επίσης πόσο όμορφα είναι τα φθινοπωρινά φύλλα και πόσο πρωταγωνιστούν στο δωμάτιο. Πανέξυπνη ιδέα και δε μπορεί, μια μέρα θα φθινοπωριάσει και εδώ. Δεν είναι τίποτα να κόψουμε μια αρμαθιά φθινοπωρινά κλαδιά και να γεμίσουμε τα βάζα μας. Κάνει μεγάλη διαφορά.

Αυτή είναι μια πιο μοντέρνα λύση. Εδώ το τρικ σε μεγάλο βαθμό είναι η διχρωμία. Βλέπεις πως σε όλη την διακόσμηση, από το τραπέζι, το πάτωμα, τις καρέκλες, τα φρούτα ακόμα και τις φωτογραφίες στον τοίχο, όλα είναι σε πορτοκαλί και καφέ. Αυτό είναι και το στοιχείο που κάνει αυτό το δωμάτιο ιδιαίτερο: αυστηρή διχρωμία με φόντο τον λευκό καμβά του τοίχου.

Εδώ θα ταίριαζε πολύ η Moema, σε γνήσιο χειροποίητο δέρμα και πολλά χρώματα.

Πρόσεξε τι έχουν κάνει εδώ. Παλιό τραπέζι, πολυτελής κι επίσης παλιός πολυέλαιος, εξίσου πολυτελής καθρέφτης και έπιπλο-αντίκα στη γωνία. Κι όλα αυτά (κι αυτό είναι το “τρικ”) συνδυάστηκαν με μια απλή και ταπεινή καρέκλα καφενείου! Κι όχι μόνο αυτό αλλά είναι και καταπληκτικός συνδυασμός.

Σε αυτή την τραπεζαρία εκτός από τις καρέκλες δεσπόζει το ξύλινο τραπέζι που έχει αριστουργηματικά κατά τη γνώμη μου συνδυαστεί με έναν αφηρημένο πίνακα ζωγραφικής  κι έναν πολυέλαιο. Ραντεβού σύντομα με τη συνέχεια του ποστ για τραπεζαρίες!